محو تماشا

گفته بودی که چرا محو تماشای منی؟

آن چنان مات که یک دم مژه بر هم نزنی

مژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود

ناز چشم تو به قدر مژه بر هم زدنی

به چشمان تو هر که دیده انداخت

دل از کف داد و جان وزندگی باخت

در این اندیشه ام بر او چه رفته است؟

هر آن کس چشم زیبای تو را ساخت